هراس و وحشت، ریشه در انزوا دارد. در دل بازیهای ترسناک، این حس تنهایی عمیق است که لرزه بر اندام می‌اندازد؛ انگار که در تاریکی مطلق، تنها نیستی. همین احساس است که بسیاری از بازی‌سازان را بر آن می‌دارد تا شخصیت‌های بازی را در مکان‌های محدودی چون ساختمان‌های متروک حبس کنند. جایی که امید به نجات، با هر قدمی دورتر می‌شود. در این مکان‌های بسته، هر صدا، هر حرکت و هر سایه، می‌تواند نشانه‌ای از خطر باشد. این حس ناامنی و تهدید دائمی، باعث می‌شود بازیکن همواره در هراس باشد و به دنبال راهی برای فرار باشد. اما آیا فرار ممکن است؟
10. بازی Sweet Home
مارک تواین یک اثر کلاسیک را به عنوان کتابی تعریف کرد که مردم آن را ستایش می‌کنند اما نمی‌خوانند. Sweet Home یک اثر کلاسیک واقعی در دنیای بازیهای ویدیویی است: همه می‌دانند که این بازی به عنوان الهام‌بخش سری Resident Evil و ژانر ترسناک بقا به طور کلی عمل کرده است، اما تعداد کافی از مردم آن را بازی نکرده‌اند.
آنها باید بازی کنند؛ Sweet Home یکی از بهترین عناوین NES است. این بازی در روایت داستان از طریق محیط بازی، مدیریت منابع و ایجاد تنش بسیار موفق عمل می‌کند و آن را به یک شاهکار 8 بیتی تبدیل می‌کند. یک ترجمه هواداری انگلیسی وجود دارد، بنابراین حتی اگر نمی‌توانید ژاپنی بخوانید، می‌توانید عمارت مامییا را کاوش کنید.
9. Alone In The Dark: نسخه اصلی 1992 و بازسازی 2024
پدرخوانده‌ی ترسناک کلاسیک همانطور که ما آن را می‌شناسیم، Alone In The Dark یک بازی 1992 بود که بیشتر ویژگی‌های ژانر را معرفی کرد: زوایای دوربین ثابت، کنترل‌های تانک و بازگشت. طراحی هوشمندانه‌ی سطح باعث شد عمارت Derceto Manor در Alone In The Dark بسیار بزرگ‌تر از آنچه بود احساس شود؛ شما همیشه در آستانه‌ی باز کردن یک بخش جدید از خانه بودید.
بازسازی 2024 نیز در عمارت Derceto Manor اتفاق می‌افتد، هرچند که یک دیدگاه شخص سوم شبیه به بازسازی‌های Resident Evil را انتخاب می‌کند. چقدر شاعرانه: جایی که Alone In The Dark زمانی Resident Evil را الهام بخشید، اکنون Resident Evil Alone In The Dark را الهام می‌بخشد.
8. بازی Clock Tower
درسی که ترسناک بقا به ما آموخت این است که عمارت‌ها مکان بدی برای بودن هستند. Clock Tower با قرار دادن شما در نقش جنیفر، یک یتیم بی‌سلاح و بی‌ادعا که توسط یک دیوانه کوتاه قد با قیچی تعقیب می‌شود، از این روند پیروی می‌کند. خوب، همه او را Scissorman صدا می‌کنند، اما قیچی‌های او بیشتر شبیه قیچی‌های هرس هستند.
Clock Tower یکی از آن بازی‌هایی است که تماشای Let’s Play آن بیشتر از بازی کردن آن لذت‌بخش است؛ به عنوان یک عنوان اشاره و کلیک طراحی شده با توجه به SNES، کنترل‌های تانک را در مقایسه با آن روان می‌کند. با این حال، داستان و ترس‌های آن، صرف نظر از اینکه کدام راه را انتخاب کنید، آن را به یک تجربه ارزشمند تبدیل می‌کنند. بسیاری از بازیهای ترسناک عالی کمی دست و پا چلفتی هستند؛ این با قلمرو همراه است.
7. بازی Scratches
این داستان: یک نویسنده مبتلا به انسداد نویسندگی به یک خانه خلوت نقل مکان می‌کند تا روی کتاب بعدی خود کار کند. آلن ویک، آیا این تو هستی؟ نه، این Scratches، یک بازی ترسناک آرژانتینی الهام گرفته از لاوکرفت است. این بازی دیگر برای خرید دیجیتالی در دسترس نیست، و آن را به قربانی دیگری از مسائل مربوط به مجوز تبدیل می‌کند.
Scratches با این که یک عنوان اشاره و کلیک در سال 2006 بود، زمانی که ژانر مرده بود، ریسک بزرگی کرد. این بازی مهارت مطلق در طراحی صدا را نشان می‌دهد: سکوت خانه به طرز عجیبی ظالم است و باعث می‌شود صدای خراشیدن در زیرزمین بسیار ترسناک‌تر شود. تقریباً وقتی موسیقی شروع می‌شود، احساس تسکین وجود دارد: هر چیزی جز آن سکوت کرکننده.
6. بازی Amnesia: The Dark Descent
تنها یک لحظه در Amnesia: The Dark Descent وجود دارد که در آن داخل قلعه نیستید، و آن زمانی است که در بیرون از قلعه روی لبه‌های آن بالا می‌روید تا از پنجره دیگری وارد شوید. این تنها یکی از بسیاری از لحظات ترسناک در این بازی است که قهرمانان بی‌سلاح ترسناک را دوباره مد کرد.
محیط تاریک بازی که از المان‌های مشترک در تمام بازیهای ترسناک است، باعث حملات شدید قلبی Tasi می‌شود. پس با استفاده از نفت و یا چراغ دستی می‌توانید محیط بازی را روشن کنید و با این کار از تیسی مراقبت کنید.
کاوش Amnesia: The Dark Descent با ترس همراه است. مکانیک سلامت بازی حکم می‌کند که هر تکه تاریکی و هر نگاهی به ناهنجاری‌ها یک تهدید است. شمع‌ها و مشعل‌ها نمایانگر ایمنی هستند، اما اگر می‌خواهید از قلعه خارج شوید، باید شجاعت خود را جمع کنید و به جلو بروید.
5. بازی Danganronpa: Trigger Happy Havoc
یک دبیرستان نخبه یک محیط تازه کننده برای یک بازی ترسناک است، اما از سوی دیگر، Danganronpa مانند اکثر بازیهای ترسناک نیست. این یک درام دادگاه، معمای قتل و رمان بصری است که همه در یک بسته‌ی شیک جمع شده‌اند. این بازی به طور خاصی ترسناک نیست، اما مطمئناً پر از تنش است.
با هر قتل، با هر پرونده و با هر اعدام عمومی، یک منطقه جدید از مدرسه باز می‌شود، به شما اجازه می‌دهد تا حقیقت ناراحت‌کننده‌ی آکادمی امید را آشکار کنید. این بازی یک پایگاه هواداران فداکار جذب کرد و با شخصیت‌های جذاب، آسان است که ببینید چرا. اگر فقط از کشتن یکدیگر دست بردارند.
4. بازی Yuppie Psycho
دفاتر اداری در زندگی واقعی تمام ترس مورد نیاز ما از این صحنه هستند، اما Yuppie Psycho به هر حال با آن سرگرم کننده است. Yuppie Psycho که در یک ساختمان اداری اتفاق می‌افتد و با بازی یک مرد جوان بی‌خبر، از نظر ظاهری و عجیب و غریب برابر است.
وقتی برایان پاسترنک در Sintracorp شغلی پیدا می‌کند، فکر می‌کند که زندگی او ساخته شده است، با وجود نداشتن صلاحیت‌های خود. پس از رسیدن و رفتار عجیب همکارانش که او را گیج می‌کند، او متوجه می‌شود که دلیل واقعی استخدام او چیست: برای شکار یک جادوگر که ساختمان را تسخیر کرده است. Yuppie Psycho دارای صحنه‌های برش پیکسل شده زیبا و کاوش ترسناک بقا سرگرم کننده است، حتی با بازگرداندن ذخیره‌های محدود عناوین قدیمی Resident Evil.
3. بازی Luigi’s Mansion
ما قبلاً ثابت کرده‌ایم که عمارت‌ها املاک اصلی برای ترس هستند. ظاهراً برادر ماریو این یادداشت را دریافت نکرد: وقتی لوئیجی در مسابقه‌ای که وارد نشده بود، یک عمارت می‌برد، او با این ایده می‌پرد. Luigi’s Mansion برای زمانی که می‌خواهید هیجان و ترس داشته باشید بدون اینکه بیش از حد ترسناک شوید، عالی است.
بازی با زیبایی سافت 3D نینتندو پر از حباب است و گرفتن ارواح هم سرگرم‌کننده و هم پاداش‌دهنده است. همچنین بسیار کوتاه است؛ می‌توان به راحتی آن را در حدود شش ساعت تمام کرد، و آن را برای یک جلسه بازی طولانی در هالووین مناسب می‌کند.
ترسناک ترین بازی های جهان
2. بازی Outlast
یکی از عناوین برجسته‌ای که از بازی مخفی شو Amnesia الهام گرفته است، Outlast شما را در نقش Miles Upshur قرار می‌دهد. به عنوان یک روزنامه‌نگار که در حال تحقیق در مورد اتهامات سوء استفاده در یک پناهگاه است، Miles به سرعت متوجه می‌شود که وقتی زندانیان را آزاد و کارکنان را تکه تکه شده می‌بیند، اوضاع به شدت اشتباه پیش رفته است.
Miles واقعاً باید جزئیات خوب بودن در یک بازی ترسناک اول شخص را می‌خواند: شما نمی‌خواهید فقط با یک دوربین مسلح باشید. در عوض، او باید از مخفی‌کاری و کاردیو قدیمی خوب استفاده کند. در همه نسخه های بازی اوت لست مانند بازی 2 Outlast یک ترفند گیم‌پلی منحصر به فرد دارد که می‌توانید در حین دویدن به عقب نگاه کنید تا تأیید کنید که بله، زندانیان هنوز هم شما را تعقیب می‌کنند.
1. Resident Evil: نسخه اصلی 1996 و بازسازی 2002
شما می‌دانستید که این قرار بود شماره یک باشد. هیچ بازی ترسناکی تا به حال از یک تنظیم تک ساختمانی به اندازه اولین Resident Evil استفاده نکرده است. این تجربه ترسناک بقا قطعی است: عمارت Spencer، با حیاط بزرگ و آزمایشگاه زیرزمینی آن، به اندازه شخصیت‌ها برای بازی ضروری است.
هنگام انتشار، بازی مخاطبان را با کمبود عرضه شوکه کرد – مردم عادت داشتند که با تیراندازی راه خود را از بازیهای ویدیویی باز کنند. بازسازی بر ماهیت بخشنده‌ی خود تأکید کرد، در حالی که عامل ترس را حتی بیشتر افزایش داد. Resident Evil پیشگام ژانر ترسناک بقا نبود، اما مطمئناً آن را محبوب کرد. برای طرفداران باتجربه، چیدمان عمارت به اندازه خانه‌ای که در آن بزرگ شده‌اند آشنا است.
