با آغاز پخش فصل دوم سریال «The Last of Us» از شبکه HBO، بسیاری از طرفداران متوجه اختلافات قابل‌توجهی میان سریال و نسخه ویدیویی آن شدند. این تغییرات، از جمله نحوه روایت داستان و نحوه پردازش شخصیت‌ها، بیشتر با هدف تطبیق بهتر روایت با ساختار تلویزیونی صورت گرفته‌اند.
معرفی زودهنگام شخصیت Abby در سریال
در نسخه بازی، شخصیت Abby در میانه داستان وارد ماجرا می‌شود، اما در سریال، او از همان قسمت اول معرفی شده است. این تصمیم باعث شده مخاطب از همان ابتدا با انگیزه انتقامجویانه او نسبت به Joel آشنا شود و زمینه‌سازی دراماتیکی قوی‌تری برای ادامه داستان ایجاد شود.
تمرکز بیشتر بر جامعه جکسون
در بازی، شهر جکسون تنها به‌عنوان یکی از مراحل عبوری مطرح می‌شود، اما در سریال، این شهر به‌عنوان یک بستر روایی جدی معرفی شده است. سازندگان تلاش کرده‌اند جنبه‌های مختلف زندگی اجتماعی، امنیت، ساختار رهبری و تعاملات بین شخصیت‌هایی چون Joel، Ellie و Dina را بیشتر به نمایش بگذارند.
جابجایی زمانی برخی اتفاقات کلیدی
یکی از تفاوت‌های مهم، تغییر در زمان‌بندی روایت وقایع مهم داستان است. برای نمونه، صحنه‌هایی نظیر رابطه بین Ellie و Dina یا گفت‌وگوی Joel با روان‌درمانگر، زودتر از آنچه در بازی رخ می‌دهد نمایش داده شده‌اند. این تغییرات به منظور تقویت لایه‌های احساسی روایت و درک بهتر تحول شخصیت‌ها انجام شده است.
حضور شخصیت‌های جدید در سریال
برخی کاراکترها مانند «گیل» که در نسخه بازی حضور نداشتند، به سریال اضافه شده‌اند. این شخصیت‌ها با هدف غنی‌تر کردن داستان و ایجاد تعاملات جدید میان کاراکترها وارد روایت شده‌اند و بخشی از توسعه جهانی سریال به شمار می‌آیند.
کاهش اکشن و تمرکز بر روابط انسانی
برخلاف فضای پرتنش و اکشن‌محور بازی، سریال فصل دوم تصمیم گرفته است تمرکز بیشتری بر درام و روان‌شناسی شخصیت‌ها داشته باشد. این سبک روایی باعث شده سریال لحن احساسی‌تری پیدا کند و به مسائل انسانی، روابط شخصی و تصمیمات اخلاقی شخصیت‌ها توجه عمیق‌تری داشته باشد.
